این تو هستی که تصمیم میگیری..تا زمانی که خودت نباشی اشفته ای و این خود بودن از تعادل در خوراک ها اندیشه ات و روحت و تمام احساسات ات و حس هایت و ورودی هایت مثل خوراکت تامین میشود و خروجی تو میشود محبتت عدالتت خیر خواهی ات و در نهایت میشود شکوفایی ات..و همه ما دنبال شکوفایی هستیم برای خودمان و فرزندانمان (که این خودش یک دور مکمل است)من تمرین کرده ام اغلب اشک این تعادل را تنظیم و بلکه برقرار میکند و البته باید غرور را هم در نظر گرفت و تکبر را تقوا را که سرامد تمام اعمال و خوراک هاست و نتیجه اش را هم خواهی دید اگر خواهان واقعی باشی و صبور..اما ژنتیک تو فنوتیپی را رقم خواهد زد که تو را در جایگاه تمنای خودت تو را بهترین جلوه خواهد داد و جایگاه خواهد داد پس ازین بابت هم نگران نباش چون فقط تو هستی و هیچ کسی شبیه تو نیست و تو بهترین خواهی بود اگر بخواهی دوری بر گذشته بزن ببین به مثالی که قران گفته انگار دمی و بلکه یک نیم روزی بوده است و واقعا هم همین گونه است..خودت ببین؟